تو را من چشم در راهم | ||
هر کجا هستم، باشم، آسمان مال من است پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین، مال من است... و چه زیبا سرودی سهراب عزیز، اما، مالکیت آسمان ، پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین چه اهمیت دارد. آنگاه که از دیدن آسمان آبی ولمس زمین لذت نمی بری و باز شدن پنجره هوای تازه ای به تو هدیه نمی دهد، چه اهمیت دارد که فکر در حصار غربت زندانی است و عشق تعریفی بیش نیست. بودن چه سروری است که دل در پس میله های سکوت ، آسمان را نظاره کند و کوچ مرغان وحشی رفتن را تداعی کند. چه اهمیت دارد که شقایق سرخ است و گل لاله پر از احساس است و پرنده به هوا محتاج است دل من در پی یک دوست چه سرگردان است. [ دوشنبه 85/7/17 ] [ 2:37 عصر ] [ مرتضی صیادی ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |